Genietend van Mozart

voor het raam van zijn kamer

zit in een rolstoel mijn vader

In zijn hoofd flink verward

en de tijd die ook zijn begrip sart

Maar met genegenheid in zijn benadering

is voor mij een verademing

Liefdevol verrast als ik daar weer blijk te zijn

een moment van wegzakken zo klein

Wat kan ik nog doen aan jouw geluk?

Zo weinig kan veel betekenen en ook soms eindigen in genuk

Liefdevol afscheid dat is wat ons rest