Eindeloze vlakten, vergezicht

Koude lucht, fris aan mijn wangen

Kristal helder licht

Dit uitzicht in mijn geest bevangen

 

Hemel blauwwit en loodgrijs

Geluiden gedempt en vingers bevroren

Dit wil ik vasthouden voordat ik afreis

Ik zie daar in het landschap oude sporen

 

Van mens en dier maar nu vervaagd

Dood hout ligt er aangespoeld

De tijd lijkt vertraagd

Statisch landschap, onderkoeld

 

Koud geworden uitzicht

Mooi en stil

In mijn geest brengt het licht

Dit is wat ik onthouden wil