Bewust de ruimte

Beweeg ik mij, onder, op

boven, hoogtes, in

perspectief verplaats ik mij

Vol in gedachten

 

Ik zie de avondzon

schijnen op de toppen van de bomen

Ik wou dat ik vliegen kon

Dan zou ik samen met de vogels komen

als de winter wegtrekt

En de kou het landschap verlaten heeft

De zon de natuur weer wekt

En de lucht weer hoop geeft

Zo vaak als ik de ingrediënten lees

kan ik niet bevroeden, dat de smaak zo anders wees

dan dat ik kan proeven in mijn brein

de gerechten zo veel meer zijn

dan de optelsom van ingrediënten apart

daardoor het samenkomen van smaken de verbeelding sart

En als ik als kok nu iets nieuws bedenk

Waarbij het samen-effect zoveel meer schenkt

Ondervind ik dezelfde kick

En dat is echt geen tic

Als een schrijver die getroffen wordt

Als een bliksem in het kort,

Met andere woorden zijn inspiratie

die zorgt voor de variatie

Zo blijkt mijn kookmuze

deze goûte de amuse

De weerstand voert ons ergens heen

Waar wij niet willen zijn

En levert ons niet hetgeen

Waarvoor we  willen zijn

Toch gaan we vrijwillig mee

Naar deze plek niet fijn

we belanden we in een zee

van ruzie en gedoe

van jou fout en de mijn

En worden ervan zo moe!

We geven  toe aan gemakzucht en printmodellen

En denken zo ons beoogde geluk te versnellen

Maar draaien we eigenlijk om de hete brei heen

De weerstand brengt ons nergens heen