Daar staat hij
de rode beuk
Majestueus op de hoek
in een tuin bij de meent.
Een baken voor thuiskomst.
Als men het dorp in rijdt
zie je hem staan.
Groot en oud
de takken mooi in kroon
de stam dik en getekend.
Door de decennia heen
heeft hij van alles gezien.
Elk jaar weer loopt hij uit
en laat zijn bladeren vallen.
Geeft daarmee de cyclus weer
van leven en jaargetijden.
Als baken voor ons.
Het is te vroeg
Het loopt al uit
Het is niet koud genoeg
En het is niet op zuid
Het mag nog niet
Alles is zo kwetsbaar
Toch is het al groen wat je ziet
Is het nu toch echt waar?
Het klimaat verandert
En alles vroeger komt en gaat
Alsof het weer meandert
Zoals het water weer hoger staat
Nu hoop ik maar dat de kou
Niet nog zijn weg terug vindt
zodat nieuwe leven bevriezen zou
maar dat de warmte zich aan komend seizoen bindt
Opdat al het lentegroene leven
en de vogels gewoontes niet verstoort
mag blijven voortleven
Ondanks het klimaat gestoord
Een geruststelling voor maar even.
Want we zullen ieder écht wat moeten
En niet op anderen verlaten
Anders gaan wij echt zelf boeten
Voor onze desinteresse en onze nagelaten
inspanningen voor het goede
Acteren met als doel het duurzame
ook al is het soms ons te moede
voor een voldoende CO2 afname.
mereltoussaint 