Ik hoor de schapen

blaten op de dijk

Er vliegt een kieviet over

In de tuin zie ik

de narcissen opengaan

De bloesem staat op springen

Kleur en geur gaan gepaard

De wind blaast de wolken voor de zon

Herinneringen komen boven

van Texel in mijn jeugd

Ik voel de hoop van vroeger

In de verte hoor ik zacht geruis

Het is donkeren de wind ligt

Een enkel geluid is daar

Een vogel vliegt over

En slaakt een kreet

Wat zou het zijn?

Een brommer ver weg

Het puffen van een aak

De ganzen vliegen over

Luister naar wat ik hoor

Ik wacht totdat de slaap komt

Genietend van de stilte

Gezegend is diegene

die zonder spijt

blijkbaar zorgeloos

door ’t leven gaat.

Maar velen hebben wel eens spijt

over grote of kleine dingen. 

De reflectie die ermee gepaard gaat

heeft naar mijn mening zeker baat.

Maar echt veel vaker

komt het voor

dat men het spijten laat.

Omdat het veel te veel

de pijn laat voelen

die met het spijten samengaat.

De keus die men maakt is dan

die spijt oprecht te voelen

of dat te verstoppen 

wat er aan emoties komen gaat.

Je hoort wel eens mensen zeggen

Ik heb nergens spijt van

Maar ik geloof ze niet.. .

Het is de snelle ontkenning die hen verraad .

Wat is de menselijke geest

toch soepel in het aanpassen

van wat er het beste op korte termijn

de geestelijke toestand baat.