Als een standbeeld

staat hij

‘s morgens vroeg,

de fazant

aan de rand

van het veld 

Op de Uitkijk?

Met zijn snavel

in de wind

Stokstijf 

kijkt hij

totdat hij vindt? 

Maar niets verschijnt er

in zijn beeld

Na een lange tijd

neemt hij de wijk

en zie ik nog net

in de rand

zijn kind