De wind waait zo hard
Het houdt mijn voornemen tegen
Plots stopt het mijn gedachten
als een rem op de fiets
Ik kom niet vooruit
De wind hield mij tegen
Het beneemt mij mijn adem
en zend mij naar het niets
De wind waait zo hard
Het houdt mijn voornemen tegen
Plots stopt het mijn gedachten
als een rem op de fiets
Ik kom niet vooruit
De wind hield mij tegen
Het beneemt mij mijn adem
en zend mij naar het niets
Het echtpaar zit net zoals thuis
Achter de ramen zoals voor de buis
Netjes aan een tafel in de tent
Tegenover elkaar zoals thuis gewend
De één leest de Story, de ander Privé
Met een kopje Senseo bespreken ze het wel en wee
Terwijl het prachtig weer is daarbuiten
Is het maar af en toe een blik door de ruiten
Waar het echte campingleven gebeurt
Maar daar wordt verder niet om getreurd
Ach wat is ’t camping leven
Voor sommigen toch eenvoudig gebleven
Stijgend boven ’t korenveld
Met de zon hoog aan de hemel
De verrukkelijke tonen van de leeuwerik
klinken voor mij
als het bezingen van overvloed en genoegen
Van het vieren van het leven
Een loflied op de warmte en de zomer
O heerlijke veldleeuwerik
Kon ik maar net zoals jij
Zingend opstijgen in de lucht
Genieten van de vreugdevolle uitzichten
Een ode brengen aan de zomer
Ik zie elke dag heel trouw
De hond die wordt uitgelaten
Dan kijkt zijn baasje, man of vrouw
Heel somber en gelaten.
Want bij elke auto die voorbij komt
Wil de hond draaien en trekt
maar in het rond
wat het uitlaten rekt.
Steeds maar rondjes draaien
Van alles is er geprobeerd
Van straffen tot aaien
Van toekijken tot afgekeerd.
Ik zie soms dat de hond aarzelt
en dat zijn baasje hoopt
dat hij het draaien cancelt
maar hij is tot draaien genoopt.
Zal hij eens recht vooruit gaan?
En de auto langs hem heen laten
Zodat hij in een rechte baan
Zijn baasje kan uitlaten?
Naast mij babbelt een migrant
In onbegrijpelijke klanken
Heel vrolijk op het bankje
In zijn oortje tegen iemand
Soms zingt hij een zin of 2
Van een mij onbekend lied
En babbelt dan weer verder
in een taal die ik niet versta
Vrolijk likkend aan een ijsje
Uitkijkend over zee
Volgens mij net zo genietend als ik
Van het uitzicht en de zon
Voert hij een gesprek met iemand
Ik benijd zijn multitask vermogen
De boom staat
Het landschap is
De dingen zijn
er gewoon
Wij geven er lading aan
terecht of onterecht
Dingen zijn
Dat besef
is soms beangstigend
en geeft soms troost
het relativeert in ieder geval
Als ik in m’n eentje ben
En door de stad loop
als tijd en doel geen rol spelen
ervaar ik anders
Alsof niets meer ’t zelfde is
Zie ik anders
de mensen op straat
ben ik geïnteresseerd
luister ik anders
De gesprekken die ik hoor
en ben ik verwonderd
Zie de schoonheid of de lelijkheid ervan
Is alles anders dan normaal
Alsof mijn zintuigen eindelijk opengaan
Kaderloos ervaren
Soms voel ik
Plotseling
Als overvallen
Een gevoel van geluk
en blijdschap
Intense vreugde
Zomaar nergens om
Alsof mij een groot geluk
te wachten staat
Zomaar, om de hoek
En bekruipt mij
een enorme glimlach
Om de mond
Die niet te negeren valt
Innerlijk genoegen
van enorme omvang
Intens gelukkig
Ik besta uit puzzels
Zegt oma tot mijn verbazing
Ze is toch zoveel meer
denk ik een en al verdwazing
Ze verveelt zich natuurlijk
Als weduwe met pensioen
Haar hersens trainen is nuttig
maar ik zou iets anders gaan doen
Toch als je die leeftijd hebt
En uitgewerkt bent
Denk iedereen dat je rust wilt
En niemand die je nog kent
Er is dan weinig te doen
Niemand die jou wat vraagt
Dat is niet best voor je hersenen
Want die worden zo niet uitgedaagd
Iets wat goed is voor je hersens
Maar ook nog interessant
Kan misschien meer verblijden
Dan een speelvariant
Het kan mij niet zo bezielen
Maar ieder zijn voorkeur
Beter iets dan niets doen
Om te ontkomen aan de malheur
Het weidse groene landschap
Met wit omrande rode daken in de verte
Her en der een bosschage
De horizon duidelijk aanwezig
Het is zeeland
De duinen zo hoog
dat de zee nog meer een beloning is
Vogelgeluiden omlijsten mijn plezier
Het groen is heerlijk ruikbaar
Ik noem het mijn zee-land
Al fietsend zie ik dingen
Die ik anders niet zie
Ervaar ik de lucht
Zoals ik die anders niet ervaar
Dat is mijn zeeland