Ongewenst en onverwacht

tot diep in middernacht

Hard geluid  veel gehoor

gebonk en geschreeuw door en door

Te hard om te negeren

Om de ander te regeren?

Of gewoon te doof ?

Oren dicht is blijkbaar het geloof

Maar als men niets opmerkt

Wordt de leefruimte beperkt

Verandert er niets

en zal de grens steeds wijzigen iets

Er is een alternatief

wat mij meer is dan lief

Waarbij geen overlast

Waarbij ook geen overmacht

Niet middernacht

Niet onverwacht

Niet te luid en hard

Niet waarbij het de geest tart

In overleg

Er is een keuze er is een weg

 

Twee eenden in het water

Zwemmen parallel

Laten sporen achter

Als Escher lijkt het wel.

Zo vanzelfsprekend

en zo sereen

niets verstoort ze

met de natuur ineen.

Ik wil als die twee eenden

samen met jou in één baan

liefdevol en harmonieus

door het leven gaan.

Als ik de kersenbloesem zie

denk ik aan m’n vader in zijn jonge jaren

Hoe hij de vreugde voelde van het voorjaar

een beter leven na de oorlog

en hoop

Hoe hij vertelde over madeliefjes in het gras

Japanse bloesem bloeide in het park toen ik geboren werd

De pracht van de bomen en de geur van bloemen

Het voorjaar zo uitbundig ervoer hij als symbool

voor hoop

Nog een jong gezin

Hoe hij voelde dat alle geluk nog mogelijk was

Harmonie was wat hij nastreefde

een overvloed van liefde

en hoop

Hoe hij wilde dat ik het begreep

Zijn ervaring deelde

euforie over het voorjaar

Hetzelfde genoegen

En hoop

Nu vervaar ik hetzelfde

Bij een uitbundig voorjaar

Als ik de kersenbloesem zie

Hoe de lentegeuren mij tegemoet komen

Krijg ik hoop

Plotseling overvalt het mij

Het Verlies, het verdriet, en de twijfel

Ik voel het als een steek in mijn borst

De tranen schieten mij toe

een brok in mijn keel

Heb ik genoeg laten weten?

Dat ik hem waardeerde ondanks zijn gebreken

en zag dat hij zich probeerde ontworstelen

aan alles wat er niet goed was gegaan

zijn onmacht om het helemaal goed te doen

Een enkel beeld in mijn oude woonplaats

Een herinnering van een moment

En voel gemis en verdriet

Heb onvoldoende stilgestaan

 

De regen valt

zachtjes op mij neer

Het groen ontluikt

De lente is er weer

De bollen piepen

hoopvol uit het gras

De natuur roert zich weer

Ik wou dat ik een vogel was

Dan zong ik mee uit volle borst

zo heerlijk vreugdevol

eindelijk voorbij die vorst!

 

 

Het landschap glijdt aan mij voorbij

Sprookjesachtige bergen in de verte

groen en alle tinten grijs

Het prille maartlicht

schijnt er schuin tegenaan

Silhouetten van bomen

kaal als kantwerk tegen het decor

Wolken blauw, grauw en wit

een jakobsladder breekt erdoor

Is het rococo-tijd?

Er lichten patronen op

als in een Escher tekening

De wijnrijen staan loodrecht op elkaar

De akkers in veelbelovend groen

Afwisselend zon en schaduw

Het is maart in Duitsland

 

 

De wind door mijn haren

Het ruisen van het riet

Ik ben aan het varen

Hoor de karekiet

De rust, het open water

Het schommelen van de boot

Ik zie  hoor een visdiefje iets later

En een lis aan de kant van de sloot

Ik voel dat ik leef

zijn mijn zintuigen op scherp

Dat ik de natuur en de rust beleef

Voordat ik mij weer in de drukte werp

 

De angst van en voor van alles

Werkt verlammend en wil juist grip

Zal er nimmer nooit zijn

Wekt bezwering op en gelovigheid

Of is dat alles gewoon hoop?

Sturing van de toekomst?

Een gezonde voorzichtigheid?

Of de angst beperkt de ondernemingsdrift

De angst is dis- en functioneel tegelijkertijd

Waar laat ik mijn angst?

Benen, voeten overal waar

ik kijk waar ik zie

Benen en voeten praten met elkaar

Als een zwijgzame Jacques Tati

Of een ballet zonder muziek

Vormen samen een paar

Ze staan stil of bewegen energiek

Schoenen zeggen iets over de eigenaar

Zonder het gezicht te zien

Sportief, modieus of degelijk

Kan men de eigenaar doorzien

Ook al lijkt het niet aannemelijk

Toch is men een stapje voor

En heeft men toch wel degelijk

De eigenschappen van de houder door

 

De zon verlicht mijn gemoed

Dagen van grijs zijn voorbij

door zware gedachten gevoed

Er is weer hoop voor mij

 

Hij schijnt op licht rood blad en groen

De vogels zingen

Ik heb weer zin om wat te doen

Er zijn diverse gedachten die om aandacht dingen

 

Daar in de verte licht een wolk op

De zon strijkt over het weiland

De wind maakt water-sop

Hij waait door mijn hoofd gedachten aan de kant

 

Zodat ik mij in het water glinsteren kon

En in de verte een boot met bolle zeilen

Geluk daar gaat het mij om

Door de zon kan ik in mijn hoofd het geluk bevrijden