Ontspannen liggend in de foetus stand

Overleden in zijn diepe slaap

Ligt hij met open mond aan de bedrand

Zo gaat het gebeuren, dacht ik vaak

Zijn herinneringen flink in de war

Zijn liefdevolle benadering nog aanwezig

Zijn emoties nog ok en niet te star,

Begrijpen van het alles nog mee bezig,

tot voor kort

Je doet maar wat je wilt, zei hij een keer

Hij geloofde niets, mort was mort

Als ik er niet meer ben, weet ik toch niets meer

Ik wil geloven dat je ergens bent

Waakt over mijn kinderen, hun welzijn en geluk

Met je zorgzaamheid die men van je kent

Dat ze uitstijgen boven hun dagelijks genuk

De relativering van het leven

leerde je mij, maar zonder na te laten het geluk,

altijd na te streven

Geniet van de fijne dingen, al is het maar even

Je wilde nog van alles bereiken

Geen terughoudendheid, je hebt jezelf gegeven

Nog van alles begrijpen en bekijken

Ambitie te over, je was heel gedreven

Maar het beeld was vaak niet bereikbaar

Jouw frustratie evenredig meegestegen

Was jij eigenlijk nog niet klaar

En bleef bij jou de wil het ideaal na te streven,

tot voor kort.

Je hebt mij besmet daarmee

In mijn hele wezen

zit verankerd jouw idee

over het leven.